[fancy_header]VRIJDAG, 30 juni 2017[/fancy_header]
Na een drukke werkweek, eindigend met het jaarlijks personeelsfeest op vrijdagnamiddag, komt Laura Steen tegen 17u opdagen op school. Ze heeft er duidelijk zin in om nog een het avontuur op zee te wagen. Kristof Alleman en Lieven Boucneau wisselen snel hun zondags pak voor de zeilpolo, en rijden naar Nieuwpoort. Snel inschepen, en Optitus vaarklaar maken! Even het laatste weerbericht checken aan de kaartentafel: 3Bf., bewolkt, luie zee en NW wind… In de vaargeul worden grootzeil en genua N°1 klaargemaakt om te hijsen. Je merkt met weinig woorden dat deze bemanning zijn routine kent. Bij het hijsen van het grootzeil, scheurt een zeiloog aan een reefknuttel: godver! We kiezen kompaskoers NO, en zetten de automatische piloot op. Laura heeft honger. Kristof en Lieven hebben nog genoeg aan het uitgebreide culinaire feestmaal van daarnet. Om 21u30 varen we Oostende binnen, en meren aan in de Royal North Sea Yacht Club http://www.rnsyc.be/ostend/.
We ontmoeten er Pit De Jonge, een gekende freelance watersportjournalist en public relation manager uit Antwerpen http://shiptoshore.be/. Ook hij zeilt met een SP32 “Iris”. Even later komt een dikke 40 voet catamaran uit Hamburg aanmeren. Kristof en Laura helpen deze nog even op zijn ligplaats te brengen, maar dat blijkt nog niet zo simpel. Ze zijn onderweg naar de Scilly Eilanden. Eens onze boot goed afgemeerd ligt, gaan we de binnenstad verkennen. We komen voorbij het koninklijk paleis van Oostende, waar de eerste Belgische koningin Louise-Marie van Orléans in 1850 stierf. Ze was toen 38 jaar https://nl.wikipedia.org/wiki/Louise_Marie_van_Orl%C3%A9ans. Even verder ontdekken we een echte zeevaarderkroeg “De Zeegeuzen” http://www.dezeegeuzen.be/. Op het balkon van de eerste verdieping, worden we bespied door een echte piraat met zijn verrekijker. Lieven blijkt de eerste tooghanger Michel al te kennen. Hij is de schipper van ARGO, en zijn vrouw Nicole, staat achter de toog. We moeten een “Zeegeus” proberen volgens Michel, en dat doen we dan. Laura houdt het liever bij een colaatje. Wie is de verstandigste van de drie? Even later, en een straatje verder, steken we ons hoofd even binnen in “Den Artiest” http://www.artiest.be. Dit café-restaurant blijkt een architectonische parel te zijn. Dit moeten we vast eens met meer tijd bezoeken. We gaan langs het praalgraf van koningin Louise-Marie naar het Mercatordok om zeiljacht ARGO te vinden. We maken er kort een praatje met iemand die duidelijk teveel glazen heeft gezien. Daarna lopen we langs de kaai terug naar ons schip. Tegen 12u ligt iedereen in zijn kooi, moe en versleten.
[fancy_header]ZATERDAG, 1 juli 2017[/fancy_header] Om 7u wordt de eerste wakker: goed geslapen? Nee, in het toilet gekotst!, hoor ik in de voorpiek?! Laura had toch alleen maar een colaatje gedronken?! Deze nacht is de NW wind aangetrokken tot 7Bf. De golven rollen ongehinderd vanuit zee de haven in. De hele nacht heeft de boot gestampt, gerold en getrokken aan zijn meertouwen. De fenders jankten, en werden gemarteld tussen het ponton en de boot. Laura is zeeziek, en niet een beetje. De havenmeester biedt ons enthousiast een bed aan in de ziekenboeg van de zeilclub. Laura kan er tot rust komen, om daarna jammer genoeg de trein naar huis te kiezen.
We zien een beroepsvisser zijn vangst lossen aan de vistrap. Tegen 8u komt een nieuwe bemanning ons versterken: Layth Jamal, Marie-Michèle Coene en Anik Demets. Hun auto aan de vismijn geparkeerd, om daarna met de veerboot naar de vistrap te varen. Ze brengen ons vers brood voor het ontbijt. Terwijl we wat bijpraten, blijft Optitus ongedurig trekken en sleuren aan haar meertouwen. Ja, een zeilboot is een dame, als de kapitein… wist je dat niet? We besluiten om onze zeiltocht uit te stellen tot kort na de middag: dan wordt minder wind voorspeld, en dat heeft de havenmeester bevestigd.
We gaan kijken naar de vers aangevoerde vis in de vistrap. Daarna zien we diezelfde vissen levend in het Noordzeeaquarium. We zien er een 50 jaar oude blauwe kreeft, een tiental hondshaaien, allerlei platte vissen… Ik ben verrast dat iedereen met zoveel verwondering dit eenvoudige oude levend museum met de nodige tijd verkent. Even verder bezoeken we de ijslandvaarder O.129 “Amadine”. Hier ontvouwt zich voor onze leerlingen een kleurrijk stukje recente geschiedenis van taaie hardwerkende Westvlaamse vissers: wat een hondenstiel! Na een bezoek aan de supermarkt om proviand in te slaan, gaan we terug naar de boot.
Kristof, die ons hier verlaat, helpt ons vanop de kant nog even om vanuit lager wal af te varen. Dit blijft een risicovolle klus met een forse zijdelingse wind, maar het lukt aardig. Bij het zien van de schuimende golven voor de vaargeul, kiezen we toch om kleinere zeilen te zetten in de achterhaven: grootzeil met 2 reven en de werkfok. Dit laatste is na de stormfok het kleinste zeil. Lieven maant iedereen aan, om zich met een wind- en waterdicht pak, reddingsvest met lifeline en laarzen voor te bereiden op een stevige zeiltocht. In de achterhaven ontmoeten we een klein oud zeiljacht met 5 mannen aan boord, dat sukkelt met motorpech. We nemen de boot op sleeptouw tot voor de Mercatorsluis. We horen een PAN-PAN bericht van radio Oostende, voor zeiljacht Capella. Het wordt nu hoog tijd om zee te kiezen voor de stroming tegen zit. We ploegen door de hoge golven, en laten Oostende achter ons. Vrij snel is iedereen gedoucht. Er staat nog een flinke 6Bf. wind. Dit doet ons tweede jaar zeilproject alle eer aan: “Rough Seas”. De marifoon blijft ons bestoken met veiligheidsberichten. Na enige tijd wordt het stil: Marie-Michèle kiest de hoge gangboord bij de zijstag buiten. Layth met stevige hoofdpijn kiest (nadat zijn gsm verzopen in een handdoek ligt) het laagste bed in de salon. Anik blijft vrolijk rondhuppelen op het dek, en dat is nodig: zeilen bijregelen, later de werkfok vervangen door genua N°3… de wind neemt af. Met 26 zeemijl op de teller meren we af in Nieuwpoort.
Kapitein Jan, en de vriendin van Layth wachten ons op. We maken schoonschip, om daarna aan de kuiptafel de knorrende magen hun goesting te geven. Goedgezind, maar versleten keren we huiswaarts… de grote vakantie is begonnen!
De volgende dag vernemen we droevige nieuws: scheepsbouwer-ontwerper Frans Maas is gisteren rond 8u30 met zijn Capella en een 6-koppige bemanning verongelukt, 15km voor Zeebrugge. In Nederland is dit groot nieuws: http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/99588/Groots-afscheid-van-twee-markante-Bressiaanders.
Lieven Boucneau
SY Optitus
We ontmoeten er Pit De Jonge, een gekende freelance watersportjournalist en public relation manager uit Antwerpen http://shiptoshore.be/. Ook hij zeilt met een SP32 “Iris”. Even later komt een dikke 40 voet catamaran uit Hamburg aanmeren. Kristof en Laura helpen deze nog even op zijn ligplaats te brengen, maar dat blijkt nog niet zo simpel. Ze zijn onderweg naar de Scilly Eilanden. Eens onze boot goed afgemeerd ligt, gaan we de binnenstad verkennen. We komen voorbij het koninklijk paleis van Oostende, waar de eerste Belgische koningin Louise-Marie van Orléans in 1850 stierf. Ze was toen 38 jaar https://nl.wikipedia.org/wiki/Louise_Marie_van_Orl%C3%A9ans. Even verder ontdekken we een echte zeevaarderkroeg “De Zeegeuzen” http://www.dezeegeuzen.be/. Op het balkon van de eerste verdieping, worden we bespied door een echte piraat met zijn verrekijker. Lieven blijkt de eerste tooghanger Michel al te kennen. Hij is de schipper van ARGO, en zijn vrouw Nicole, staat achter de toog. We moeten een “Zeegeus” proberen volgens Michel, en dat doen we dan. Laura houdt het liever bij een colaatje. Wie is de verstandigste van de drie? Even later, en een straatje verder, steken we ons hoofd even binnen in “Den Artiest” http://www.artiest.be. Dit café-restaurant blijkt een architectonische parel te zijn. Dit moeten we vast eens met meer tijd bezoeken. We gaan langs het praalgraf van koningin Louise-Marie naar het Mercatordok om zeiljacht ARGO te vinden. We maken er kort een praatje met iemand die duidelijk teveel glazen heeft gezien. Daarna lopen we langs de kaai terug naar ons schip. Tegen 12u ligt iedereen in zijn kooi, moe en versleten.
[fancy_header]ZATERDAG, 1 juli 2017[/fancy_header] Om 7u wordt de eerste wakker: goed geslapen? Nee, in het toilet gekotst!, hoor ik in de voorpiek?! Laura had toch alleen maar een colaatje gedronken?! Deze nacht is de NW wind aangetrokken tot 7Bf. De golven rollen ongehinderd vanuit zee de haven in. De hele nacht heeft de boot gestampt, gerold en getrokken aan zijn meertouwen. De fenders jankten, en werden gemarteld tussen het ponton en de boot. Laura is zeeziek, en niet een beetje. De havenmeester biedt ons enthousiast een bed aan in de ziekenboeg van de zeilclub. Laura kan er tot rust komen, om daarna jammer genoeg de trein naar huis te kiezen.
We zien een beroepsvisser zijn vangst lossen aan de vistrap. Tegen 8u komt een nieuwe bemanning ons versterken: Layth Jamal, Marie-Michèle Coene en Anik Demets. Hun auto aan de vismijn geparkeerd, om daarna met de veerboot naar de vistrap te varen. Ze brengen ons vers brood voor het ontbijt. Terwijl we wat bijpraten, blijft Optitus ongedurig trekken en sleuren aan haar meertouwen. Ja, een zeilboot is een dame, als de kapitein… wist je dat niet? We besluiten om onze zeiltocht uit te stellen tot kort na de middag: dan wordt minder wind voorspeld, en dat heeft de havenmeester bevestigd.
We gaan kijken naar de vers aangevoerde vis in de vistrap. Daarna zien we diezelfde vissen levend in het Noordzeeaquarium. We zien er een 50 jaar oude blauwe kreeft, een tiental hondshaaien, allerlei platte vissen… Ik ben verrast dat iedereen met zoveel verwondering dit eenvoudige oude levend museum met de nodige tijd verkent. Even verder bezoeken we de ijslandvaarder O.129 “Amadine”. Hier ontvouwt zich voor onze leerlingen een kleurrijk stukje recente geschiedenis van taaie hardwerkende Westvlaamse vissers: wat een hondenstiel! Na een bezoek aan de supermarkt om proviand in te slaan, gaan we terug naar de boot.
Kristof, die ons hier verlaat, helpt ons vanop de kant nog even om vanuit lager wal af te varen. Dit blijft een risicovolle klus met een forse zijdelingse wind, maar het lukt aardig. Bij het zien van de schuimende golven voor de vaargeul, kiezen we toch om kleinere zeilen te zetten in de achterhaven: grootzeil met 2 reven en de werkfok. Dit laatste is na de stormfok het kleinste zeil. Lieven maant iedereen aan, om zich met een wind- en waterdicht pak, reddingsvest met lifeline en laarzen voor te bereiden op een stevige zeiltocht. In de achterhaven ontmoeten we een klein oud zeiljacht met 5 mannen aan boord, dat sukkelt met motorpech. We nemen de boot op sleeptouw tot voor de Mercatorsluis. We horen een PAN-PAN bericht van radio Oostende, voor zeiljacht Capella. Het wordt nu hoog tijd om zee te kiezen voor de stroming tegen zit. We ploegen door de hoge golven, en laten Oostende achter ons. Vrij snel is iedereen gedoucht. Er staat nog een flinke 6Bf. wind. Dit doet ons tweede jaar zeilproject alle eer aan: “Rough Seas”. De marifoon blijft ons bestoken met veiligheidsberichten. Na enige tijd wordt het stil: Marie-Michèle kiest de hoge gangboord bij de zijstag buiten. Layth met stevige hoofdpijn kiest (nadat zijn gsm verzopen in een handdoek ligt) het laagste bed in de salon. Anik blijft vrolijk rondhuppelen op het dek, en dat is nodig: zeilen bijregelen, later de werkfok vervangen door genua N°3… de wind neemt af. Met 26 zeemijl op de teller meren we af in Nieuwpoort.
Kapitein Jan, en de vriendin van Layth wachten ons op. We maken schoonschip, om daarna aan de kuiptafel de knorrende magen hun goesting te geven. Goedgezind, maar versleten keren we huiswaarts… de grote vakantie is begonnen!
De volgende dag vernemen we droevige nieuws: scheepsbouwer-ontwerper Frans Maas is gisteren rond 8u30 met zijn Capella en een 6-koppige bemanning verongelukt, 15km voor Zeebrugge. In Nederland is dit groot nieuws: http://www.omroepzeeland.nl/nieuws/99588/Groots-afscheid-van-twee-markante-Bressiaanders.
Lieven Boucneau
SY Optitus
Likes:3