YES! BAM! Examens finally done! Finito! Eindelijk vakantie! En hoe kun je dat beter starten met een zeilrace? Na ons laatste examens was het aan ons om ons zeilteam een heerlijke maaltijd voor te schotelen maar daarvoor moesten we eerst nog boodschappen doen. Daarna gingen we bij Emily de voorbereidingen doen. We waren redelijk snel klaar en konden dus nog eventjes ravotten. Uiteindelijk was het tijd om te vertrekken maar met de zakken van het eten en ons gerief voor de overnachting leek het wel of we voor een week weg waren. (Aaaah ja hebben we al gezegd dat het met overnachting is……. OP DE BOOT!!!!!) Om 15u30 hadden we afgesproken aan school om te vertrekken naar Nieuwpoort. Onderweg werden er nog 2 bakjes aardbeien gekocht die we ZOUDEN opeten als dessert. Eenmaal aangekomen in Nieuwpoort moesten we zo snel mogelijk beginnen aan het avondeten terwijl de rest de boot in orde bracht om te varen. Het avondmaal – wraps met kip (wat we wel passend vonden bij het mooie weer die dag) – viel bij iedereen in de smaak, ook al verstonden sommigen niet zo goed hoe je wraps eigenlijk opeet. Toen alle buikjes vol zaten en de afwas gedaan was, konden we vertrekken. Het zeilteam vaarde uit met 2 boten: De Beyan en Optitus. De Beyan telde 3 matrozen namelijk: Marie-Michèle, Tran Minh en begeleider Kristof en dan nog kapitein Jan. De bemanning van Optitus bestond uit Alexander, Lucas, wijzelf en kapitein Lieven. Begeleider Bart en Laura gingen met de motorboot. We hadden goed gevaren want de eerste ronde was Optitus ongeveer 3de en jawel het is ons gelukt, in de 2de ronde hebben we gewonnen van een wedstrijdboot, wat een enorme prestatie is. De 3de ronde was iets minder want we hadden een overtreding begaan. We hadden dus super gevaren en dat allemaal dankzij de goede samenwerking van de bemanning wat enorm belangrijk is bij het zeilen. Nadat we de wedstrijd hadden gevaren, gingen we met het hele zeilteam in de bar iets drinken wat altijd gezellig is en aangezien we op de boot gingen blijven slapen, konden we zolang blijven als we maar wilden. In de bar legden we enkele contacten met andere zeilers en kregen zelfs felicitaties van de bemanning van de wedstrijdboot die we verslagen hadden. Uiteindelijk was het tijd om te gaan slapen maar natuurlijk babbelden we nog even bij. We hadden afgesproken om niet te laat op te staan zodat we nog konden kajakken wat we ook deden die ochtend nadat we een heerlijk ontbijt voorgeschoteld kregen. Kajakken deden we in de haven en al gauw vielen Tran Minh en Marie-Michèle, die samen in een bootje bedoeld voor 1 persoon zaten in het water. Het beeld van die 2 samen in zo’n klein bootje was hilarisch. Het was net alsof Marie-Michèle haar knuffelbeer meehad. En voor het groepsgevoel sprongen we er ook in. Jammer genoeg komt er aan elk avontuur een eind dus we keerden rond 11u terug naar huis waar we rond 12u arriveerden. En die aardbeien die we hadden gekocht als dessert……, die waren spoorloos verdwenen.
Jolien en Emily