Naar ondertussen jaarlijkse gewoonte wordt het zeiljaar van ons project afgesloten meet een feestje met vele genodigden: de sponsors, de ouders (of andere familieleden) van onze zeilers en de oud-leden die zich al opmaken voor een nieuw schooljaar in het hoger onderwijs.
Wie zin had en op tijd in Nieuwpoort kon zijn, kreeg de kans om met ons mee te zeilen in een wedstrijd van de Cherry Race. Vier zeiljachten stonden klaar om ons te ontvangen. Bedankt Lieven (Optitus), Jan (Bejan), Bert (Da Capo) en Martine (Vitamin Sea). Zonder jullie geen Burgerschool Sailing Experience!
Zelf mocht ik inschepen op de Bejan. Robin en ikzelf moesten schipper Jan bijstaan onderweg. Mijn vrouwtje, voor wie het haar eerste ervaring was op een dergelijk zeiljacht, mocht mee als passagier.
Voor sommige boten is meedoen belangrijker dan winnen. Wij waren mooi op tijd uitgevaren om de start niet te missen en we deden ons uiterste best om in een goede startpositie te zitten tot we alle boten voor ons uit zagen vertrekken. Onze radio stond op de verkeerde frequentie en we hadden het startsein gemist.
Maar geen man overboord, ook wij hebben de gevraagde rondjes afgelegd, meestal in het gezelschap van de Vitamin Sea. Bij het keerpunt konden we zien hoe andere boten met een andere Spirit gestart waren. Adembenemend om zien hoe de twee NInixen (twee snelle boten van dezelfde eigenaar) zij aan zij met slechts een paar meter tussen raceten.
Ondanks de kalme zee , nauwelijks golven maar toch wel veel rolbewegingen, moest mijn vrouwtje na een uur toch naar het emmertje grijpen. Jammer, maar ze heeft het mij al snel vergeven en zou het misschien nog eens proberen. Oef!
Eventjes lichte paniek toen we bij valavond binnen voeren en geen andere zeilboten meer te bespeuren vielen. Waren wij de allerlaatste om binnen te varen en ik had nog alle eet- en drankbonnetjes bij mij! Maar we bleken toch tijdig aangemeerd te zijn en samen met Robin konden we Jan helpen bij het opvouwen van de zeilen, het aanbrengen van de huiken en het opschieten van de touwen. Ere wie ere toekomt, van ons vier heeft Jan toch veruit het meeste werk verricht. Je moet het maar doen op zijn leeftijd!
Tijd om de honger te stillen. Met dertig schoven we aan bij twee lange tafels in het bijzaaltje van Galjoen Bistr’ooh, het café-restaurant van de Vlaamse Yachtclub Nieuwpoort. De invallende duisternis maakte het alleen maar gezelliger. Op het menu: een selectie van diverse tapas, speciaal voor de gelegenheid in elkaar gestoken door de chef kok. Het moet gezegd: het was heel lekker en meer dan genoeg voor een gezonde honger. Om onze gasten extra te verwennen, werd door onze clubkas een eerste drankje aangeboden.
Toen werd het tijd voor de obligate speeches. Eric Van Audenrode, directeur van de Vlaamse Vaarschool, mocht de spits afbijten. Hij prees ons project omdat wij daarmee jonge mensen aanspreken die de toekomst van de zeilsport verzekeren. Emily Decavele, Laure Decaluwe en Robin Durnez werden in de bloemetjes gezet. Onder luid applaus mochten ze hun zeilcertificaat in ontvangst nemen. Later kregen zij er van Mr. Vandaele, onze schooldirecteur, nog een fotoboekje bovenop. Een mooi aandenken aan twee jaar zeilplezier. Tot slot kwam Bert De Muyer in naam van de schippers een woordje doen. In het totaal hebben 9 verschillende schippers zich geëngageerd om voor ons te varen.
Toen de lichten gedoofd werden, kreeg de avond nog een kort verlengstukje op de Optitus: nagenieten van een geslaagde avond en met de blik op volgend jaar.
Joost