Logboek Optitus – 25 april 2015
Toen dhr. Boucneau enkele maanden terug voorstelde om met enkele leerlingen van het vierde jaar deel te nemen aan een zeilrace, leek dit eerder op een ‘zot gedacht’. Maar de kapitein was zeker van zijn stuk om zijn grote passie te delen met leerlingen die nog geen enkele zeilervaring hadden. 4 gemotiveerde leerlingen schreven zich in voor het project en hielden vol. Na 6 lessen theorie en praktijk, waarin de belangrijkste onderdelen van een zeilboot, de belangrijkste knopen en de windkoersen werden uitgelegd, was het zaterdag eindelijk zover: we gingen de theorie in de praktijk gaan uittesten.
Om 08u00 stipt vertrokken we aan de Burgerschool richting Nieuwpoort. Onderweg snel nog wat knopen oefenen, want voor we konden uitvaren mochten we ons nog verwachten aan een echt examen, afgenomen door onze kapitein. Begrippen als genua, val, oploeven, overstag gaan leken ons nog Chinees enkele weken geleden, maar nu werden werden we hierover bevraagd.

Na het examen volgden nog enkele veiligheidsinstructies, en om 11u10 stonden we paraat om voor de eerste keer uit te varen. Laura en Zoë vaarden mee met de Optitus. Dhr. Alleman, Shakhid en Ana scheepten in op de Beyan (= schip van de vader van dhr. Boucneau, eveneens een verwoed zeiler). Wat een ervaring! Zolang we ons in de havengeul bevonden vielen de bewegingen op het schip nog goed mee, maar echt leuk werd het pas toen we de open zee bereikten en we de zeilen volledig konden heisen. De motor ging uit en we lieten ons meetrekken door de wind. De schuit hing volledig scheef, maar niemand die klaagde, we vonden dit geweldig! Hierop hadden we gewacht! Met 3-4 beaufort maakte we al snel goed vaart: 6-7 knopen! We konden genieten, maar waren natuurlijk niet gekomen voor een pleziervaart: nee, we wilden bijleren! Een voor een mochten we eens de helmstok in handen nemen. Niet zo eenvoudig blijkt nu: we moesten constant bijsturen zodat onze zeilen wind bleven vangen. Gelukkig legden de kapiteins ons goed uit waarop we moesten letten.

Dhr. Boucneau linkte ondertussen de theorie aan de praktijk. Zo leerden we overstag gaan, fenders losmaken en achteraan terug bevestigen met een mastworp (uiteraard met een verzekerde slipsteek zodat we ze niet meer verliezen, want zo hadden we het geleerd!), aan de wind varen, koers houden, …
Na een 2-tal uur zetten we opnieuw koers naar de haven om er te picknicken. Bij de aanlegplaats springen Zoë en Shakhid van het schip om het vast te leggen en de boeg tegen te houden, zodat deze niet in aanraking komt met het ponton. Terug aangemeerd deed de warme soep in de kajuist enorm deugd! Shakhid wou ondertussen de omgeving nog eens verkennen met een roeibootje. Misschien waren er nog wel zeehondjes te spotten? Even later neemt hij Laura mee op een boottochtje, alhoewel hij het toch moeilijk had om vaste koers te blijven varen. Uiteindelijk arriveren beiden toch droog terug op het ponton!

Na de picknick wisselden de ploegen van schip voor een nieuwe oefenvaart. Meevaren met 2 verschillende zeilschepen op 1 dag, dat is een kans die je niet altijd krijgt!
Tweede oefenvaart, 14u30: de wind is wat toegenomen, dus beter om een ander zeil op te leggen en het grootzeil te reven. Van zeil wisselen op een zeilboot bleek niet zo gemakkelijk! Dat de wind toegenomen was, was ook te voelen op zee: Optitus en Beyan bewogen sierlijk op en neer, de sterke stroming probeert ons mee te sleuren, dus maar goed bijsturen! Onze leerlingen genoten ervan! Ondertussen zagen we de Seaking over ons heen vliegen, hoe geweldig was dat! De piloten zwaaiden zelfs terug naar onze leerlingen! Wat verderop zagen we dat iemand werd gewincht op een baggerschip, die even later terug werd opgehaald.
Na deze afleiding terug naar de praktijk: opnieuw een paar keer overstag gegaan, we werden er steeds beter in en leerden snel van onze fouten! Als de stuurman het commando “klaar om te wenden” gaf wisten we dat we paraat moesten zijn! Beide schoten werden vastgehouden door de leerlingen. Na het commando “ree” begon de ene te vieren, terwijl de andere het zeil opnieuw begon aan te spannen, eerst met de hand, daarna ook met de winch! Spannend, wat een opwinding, op de wedstrijd zal dit van groot belang zijn! Wanneer we blij zijn dat dit manoeuvre goed gelukt is, zegt onze stuurman: “en dit doen we nu nog een keer!”. Er komt toch heel wat bij te kijken bij dat zeilen, maar ons team is supergemotiveerd en geeft niet op! Na anderhalf uur op zee bereiken we omstreeks 16u30 opnieuw de veilige haven. Ook nu zit onze taak er nog niet op: we moeten immers nog schoon schip maken! Zeilen losmaken en opplooien, reddingsvesten terug opbergen, … Shakhid vroeg zich al de hele dag af hoe warm het zeewater nu al is? Hij heeft het voor ons uitgetest! De beelden zijn terug te vinden op de blog! Rond 17u45 konden we moe, maar voldoen terug naar de Burgerschool afreizen. In de auto wordt nog nagepraat over de ervaring, we kijken al uit naar de wedstrijd. Er wordt zelfs al stilletjes gedroomd over wat er zou gebeuren mochten we winnen? We zullen zien. Feit is dat de Burgerschool sinds zaterdag ook officieel over een zeilteam beschikt! De Burgerschool wordt nu vertegenwoordigd ter land, ter zee, en misschien ooit wel eens …